بیش شنوی مقدمه: ما معمولا ازاصطلاح بیش شنوی برای بیان احساس بلندی غیرمعمول صدا که اکثر مردم آن را به خوبی تحمل می کنند و با ناراحتی همراه است استفاده می کنیم ؛ این مسأله مبنای فیزیولوژیک دارد که می تواند با پاتولوژی گوش مرتبط باشد، اما در عین حال دارای یک جزء روانشناختی نیز هست . بیش شنوی پدیده ای مستقل از رکروتمنت است که در شنوایی شناسی به صورت شیب زیاد رشد بلندی به شکل غیر طبیعی تعریف می شود. رکروتمنت، یکی از پیامدهای اجتناب ناپذیر کم شنوایی حسی–عصبی است که از کاهش تعداد سلول های مویی خارجی حلزون ایجاد می شود. در مقابل، بیش شنوی نشان دهنده کاهش حداکثر سطح شدت صوت است که با یا بدون تغییر آستانه شنوایی برای بیمار قابل تحمل است. رکروتمنت و بیش شنوی می توانند مستقل از یکدیگر یا با هم وجود داشته باشند. بیش شنوی می تواند با یا بدون کم شنوایی رخ دهد ، در حالی که رکروتمنت همواره با تغییر آستانه شنوایی همراه است. علایم : احساس ناخوشایند ناگهانی از بعضی از اصوات…