غربالگری تعادل در سالمندان به‌منظور شناسایی خطرات سقوط و بهبود کیفیت زندگی آن‌ها انجام می‌شود. این پروسه معمولاً شامل ارزیابی‌های فیزیکی و تست‌های خاص است. در ادامه، برخی از پروتکل‌ها و روش‌های رایج برای غربالگری تعادل در سالمندان آورده شده است:
1-تست‌های تعادل
– تست ایستادن بر روی یک پا: زمان نگه‌داشتن تعادل روی یک پا برای ارزیابی قدرت و تعادل.
– تست Tinetti: ارزیابی تعادل و حرکات راه رفتن سالمند.
– تست Berg Balance Scale: شامل ۱۴ آیتم برای ارزیابی توانایی‌های حرکتی و تعادل.
– تست Timed Up and Go (TUG): زمان لازم برای بلند شدن از صندلی، راه رفتن به مدت سه متر و بازگشت به صندلی.
2-ارزیابی تاریخچه پزشکی
– جمع‌آوری اطلاعات در مورد تاریخچه سقوط‌های قبلی، بیماری‌ها، داروها و وضعیت فیزیکی سالمند.
3- معاینه فیزیکی
– بررسی قدرت عضلانی، دامنه حرکتی، و وضعیت حرکتی کلی سالمند.
4-ارزیابی محیطی
– بررسی محیط زندگی سالمند برای شناسایی خطرات احتمالی مانند نرده‌ها، نورپردازی، و موانع.
5- آزمون‌های حسی
– ارزیابی حس عمقی، بینایی و شنوایی که می‌تواند بر تعادل تأثیر بگذارد.
6- برنامه‌های آموزشی و توانبخشی
– در صورت شناسایی مشکلات تعادل، برنامه‌های آموزشی و توانبخشی شامل تمرینات تقویت عضلات، تمرینات تعادل و اصلاح محیط زندگی ارائه می‌شود.
7- پیگیری و ارزیابی مداوم
– پیگیری منظم برای ارزیابی پیشرفت و تغییرات در وضعیت تعادل سالمند.
این روش‌ها می‌توانند توسط پزشکان عمومی، فیزیوتراپیست‌ها یا متخصصان دیگر حوزه‌های بهداشت انجام شوند. هدف اصلی این غربالگری‌ها پیشگیری از سقوط و بهبود کیفیت زندگی سالمندان است.
دیدگاه‌ها