کم شنوایی(Hearing Loss) یا آسیب شنوایی مشکل در عملکرد یک یا هر دو گوش است . ممکن است از واژه هایی چون ناشنوا یا سخت شنوا نیز استفاده شود.
انواع کم شنوایی عبارت است از : کم شنوایی انتقالی ، کم شنوایی حسی – عصبی ، کم شنوایی آمیخته و کم شنوایی مرکزی
کم شنوایی انتقالی : Conductive Hearing Loss
کم شنوایی انتقالی زمانی رخ می دهد که مشکل در بخشی از گوش خارجی یا میانی وجود داشته باشد . این دسته از کم شنوایان احساس پری یا انسداد در گوشهای خود دارند و اغلب به آرامی صحبت می کنند زیرا صدای خودشان را بلند می شنوند . افراد مبتلا به کم شنوایی انتقالی باید توسط پزشک متخصص و ادیولوژیست معاینه و ارزیابی شوند تا تحت درمان قرار گیرند .
کم شنوایی حسی عصبی : Sensory Neural Hearing Loss
زمانی که مشکل در گوش داخلی یا عصب شنوایی باشد ،کم شنوایی حسی – عصبی رخ می دهد .
در اغلب موارد این نوع کم شنوایی دو طرفه است . افراد مبتلا به کم شنوایی حسی – عصبی برای بهبود وضعیت شنوایی و درک گفتار لازم است از سمعک استفاده کنند.
کم شنوایی آمیخته : Mix Hearing Loss
وجود همزمان کم شنوایی انتقالی و حسی عصبی ، کم شنوایی آمیخته را به وجود می آورد . در اغلب موارد این افراد پس از درمان جزء انتقالی لازم است از سعک بهره گیرند .
کم شنوایی مرکزی : Central Hearing Loss
آسیب بافتهای مغزی باعث بروز کم شنوایی مرکزی می شود . این دسته از کم شنوایان نیز لازم است برای بهبود وضعیت ارتباط شنیداری خود از سمعک استفاده کنند .
ارسالی:راضیه صادقی دانشجوی گفتار درمانی دوره ی۳۵
سرکار خانم منصوره اذانی دانشجوی تربیت معلم گرایش ناشنوا
باسلام
مطلب ارسالی شما دریافت ومنتشر خواهد شد