پیرگوشی چیست؟

پیرگوشی نوعی افت شنوایی است که به تدریج با بالا رفتن سن در بیشتر افراد ایجاد می شود. کم شنوایی در سنین سالمندی ضایعه شایعی است. در حدود ۳۵- ۳۰ درصد بزرگسالان در سنین ۶۵و ۷۵ سالگی دچار کم شنوایی اند. تخمین زده می شود که ۵۰-۴۰ درصد افراد بالای ۷۵ سال شنوایی شان افت کرده است.

کم شنوایی های مربوط به پیرگوشی، غالباً در اصوات فرکانس زیر است. به عنوان مثال برای بعضی افراد، شنیدن صدای چهچهه یک پرنده یا صدای زنگ زدن تلفن نزدیک شان مشکل است. ولی ممکن است همان فرد بتواند صدای بم کامیونی را از پایین خیابان بشنود.

علائم پیرگوشی چیست؟

در صورت وجود پیرگوشی، اصوات آهسته تر و با وضوح کمتر به نظر می رسند. این امر سبب می شود شنیدن و درک گفتار مشکل تر شود.

افراد دچار پیرگوشی ممکن است چند مورد از موارد زیر را تجربه کنند:

– به نظر می رسد دیگران به صورت نجوا یا زمزمه صحبت می کنند.

– شنیدن و افتراق اصوات”زیر”مانند(س) و (ش) برای آنان مشکل است.

– درک محاورات به ویژه در صورت وجود اصوات زمینه ای، مشکل است.

– شنیدن صدای مردان از صدای زیر زنانه برایشان راحت تر است.

-برخی اصوات آزاردهنده یا خیلی بلند به نظر می آیند.

– ممکن است دچار وزوز گوش (صدای زنگ، غرش یا هیس هیس در یک یا هر دو گوش) هم باشند.

علل ایجاد پیرگوشی چیست؟

در بیشتر موارد علت آن تغییرات گوش داخلی فرد است که با بالا رفتن سن به وجود می آید. اما تغییرات گوش میانی یا تغییرات کلی در راه عصبی شنوایی به مغز نیز ممکن است سبب بروز کم شنوایی شوند.

پیرگوشی غالباً در هر دو گوش است و هر دو را به یک اندازه تحت تاثیر قرار می دهد. از آنجا که روند افت شنوایی تدریجی است، افرادی که دچار پیرگوشی می شوند ممکن است متوجه کم شدن شنوایی خود نشوند.

کم شنوایی حسی عصبی، در اثر اختلال در گوش داخلی یا عصب شنوایی ایجاد می شود. پیرگوشی معمولاً یک اختلال شنوایی حسی- عصبی است و در اغلب موارد در اثر تغییرات تدریجی گوش داخلی، ایجاد می شود.

مجموعه ای از عوامل مانند: قرار گرفتن در معرض اصوات مربوط به ترافیک یا کارخانجات صنعتی، محیط های کاری پر سر و صدا، تجهیزات صدا دار و موسیقی بلند در طی سالیان متوالی، می تواند سبب ایجاد کم شنوایی حسی- عصبی شود.

کم شنوایی حسی- عصبی غالباً به دلیل آسیب دیدن سلول های مویی(گیرنده های حسی گوش داخلی) ایجاد می شود. این امر ممکن است در اثر عوامل ارثی، بالا رفتن سن، بیماری های مختلف و اثرات جانبی برخی داروها( آسپیرین و بعضی از آنتی بیوتیک ها) باشد.

پیرگوشی ممکن است در اثر تغییر در ذخیره خونی گوش ایجاد شود. این حالت در بیماری قلبی ، فشار خون بالا، اختلالات رگی ناشی از دیابت یا دیگر اشکالات خونی به وجود می آید.گاهی اوقات پیرگوشی، ضایعه شنوایی انتقالی است، به این معنا که کاهش حساسیت به صدا ناشی از ناهنجاری در گوش خارجی یا گوش میانی است.

این ناهنجاری ها شامل کاهش عملکرد پرده صماخ یا کاهش عملکرد سه استخوانچه کوچک گوش میانی است که امواج صوتی را از پرده صماخ به گوش داخلی می رسانند.

ارسالی:راضیه صادقی دانشجوی گفتار درمانی دوره ی۳۵