پیشرفت گفتاری پس از کاشت حلزون

مقایسه پیشرفت گفتاری در کودکان کاشت حلزون با کودکان دارای وسایل کمک شنوایی

مقدمه : سابقه کاشت حلزون به سال ۱۹۸۹ میرسد. ارزیابی دوره ای انجام کاشت حلزون و وسایل کمک شنوایی به منظور دستیابی یک ملاک جهت انتخاب افراد کاندیدا کاشت حلزون لازم به نظر می رسید.
هدف از مطالعه ما ارزیابی میزان کم شنوایی جهت اکتساب معیار مناسب برای انجام کاشت حلزون است که این کار از طریق مقایسه تواناییهای درک گفتار در افرادی که از وسایل کمک شنوایی استفاده می کنند و افرادی که حلزون ۲۲ کاناله مدل نوکلئوس و پردازشگری با طیف وسیع گفتاری دارند، انجام گرفت. هدف دیگر مطالعه تاثیر سن کاشت روی درک گفتاری_ شنیداری، تولید و فهم گفتار بچه های کاشت حلزون بود.

مواد و روش ها:
هشتاد و سه نفر دارای وسایل کمک شنوایی دو طرفه با کم شنوایی عمیق مادرزادی، که میانگین آستانه تن خالص در سطح شنوایی آنها ۹۰دسی بل یا بیشتر بود به چهار گروه ۱و۲و۳و۴ که آستانه تن خالص همراه با وسیله کمکی آن ها و مهارت های درک شنیداریشان نظیر هم بود تقسیم شدند. ضوابط چهار گروه در جدول یک خلاصه می شود.
چهل و سه تن از افراد مبتلا به کم شنوایی عمیق مادرزادی که کاشت حلزون در آن ها بین ۲ تا ۱۴ سالگی انجام گرفت به سه گروه سنی تقسیم شده بودند. _ گروه ۱: تعداد ۱۷ نفر ۵-۲ ساله / گروه ۲: تعداد ۱۴ نفر ۹ -۵ ساله / گروه ۳: تعداد ۱۲ نفر ۱۴-۹ ساله

قبل از انجام کاشت ، هر کودک حداقل برای ۱۱ ماه از وسیله کمک شنوایی استفاده کرده بود، همه بچه ها یک آموزش گفتار به روش شفاهی- شنیداری را کسب کردند. و همه آن ها از سیستم حلزونی ۲۲ کاناله و سیستم گفتاردرمان و شنوایی سنج استفاده می کردند . ادیومتری گفتار بواسطه آزمون تک سیلابی شناختی گاتینگر برای کودکان به عنوان آزمون مجموعه باز در اتاق ضد صوت انجام می گیرد.

جدول ۱ طبقه بندی کم شنوایی عمیق:
گروه یک:کم شنوایی ۹۰ تا ۱۰۰ دسی بل در فرکانس ۵۰۰ تا ۴۰۰۰ هرتز -پاسخ های شنوایی با استفاده از سمعک در فرکانس های ۵۰۰ تا ۴۰۰۰ هرتز حداقل ۴۰ تا ۶۰ دسی بل -شناخت همه ویژگی های عروضی (آهنگ، تاکید و نواخت) و آوا شناسی کامل. -فراگیری زبان از طریق شنیدن ممکن است.
گروه دو :کم شنوایی ۱۰۰ تا ۱۱۰ دسی بل در فرکانس ۵۰۰ تا ۲۰۰۰ یا ۳۰۰۰ هرتز -پاسخ های شنوایی با استفاده از سمعک در فرکانس های از ۵۰۰ تا ۳۰۰۰ هرتز حداقل ۵۰ تا ۶۰ دسی بل . شناخت همه مشخصه های عروضی، حروف صدادار و برخی از حروف بی صدا. فراگیری زبان از طریق شنیدن به کمک لب خوانی و روش های لمسی ممکن است.
گروه سه : کم شنوایی بیش از ۱۰۰ دسی بل در فرکانس کمتر از ۱۰۰۰ هرتز. -باقیمانده شنوایی ضعیف بوده و با وسایل کمک شنوایی در فرکانس ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ هرتز با حداقل ۷۰ تا ۹۰ دسی بل انجام می شود. – شناخت بخش های آهنگین ، فراگیری زبان از طریق دیدن و شنیدن (لب خوانی و روش های لمسی).
گروه چهار : کم شنوایی کمتر از ۱۰۰ دسی بل در فرکانس ۵۰۰ هرتز. هیچگونه باقیمانده شنوایی توسط وسایل کمکی وجود ندارد. فراگیری زبان از طریق دیدن و شنیدن (لب خوانی و متد لمسی) ممکن است.
این تست بعد از حداقل ۲ سال و حداکثر ۸ سال استفاده از وسایل کمک شنوایی انجام شد. در گروه کاشت حلزون این تست بین دو تا سه سال پس از استفاده از کاشت حلزون انجام شد. تحلیل طیف نگاری نمونه های گفتاری خودبخودی در سیستم ضبط دی . ا . تی ثبت میشود. نمونه های گفتاری در صورت امکان قبل یا بعد از کاشت حلزون بدست آمده بودند. افراد بایستی ۳۰ کلمه از آزمون لغات تک سیلابی گاتینگر را بخواند که از کودکان زیر ۷ سال بوسیله تصاویر این آزمون گرفته می شود.بعلاوه نمونه های خودبخودی که در بالا گفته شد استفاده می شود. قابلیت فهم گفتاری بواسطه دانش آموختگان فارغ التحصیل ارزیابی می شود که با گفتار افراد آسیب دیده شنوایی مشابهت ندارد.

نتایج :
اول: ادیومتری گفتاری در افراد دارای وسایل کمک شنوایی : نتایج تست فهم گفتار کودکان در ۶۵ دسی بل برای افراد دارای سمعک در گروه یک، ۴۲/۵ درصد درک تک سیلابی با محدوده ی بین ۱۰ تا ۷۰ درصد بود۰ در گروه دو حداقل فهم گفتار ۵/۳درصد شناخت لغات تک سیلابی در ۶۵ دسی بل اس . پی . ال اندازه گیری شده وجود داشت. در گروه های۲ و ۳ هیچ گونه فهم گفتار مشاهده نشد.
دوم : ادیومتری گفتاری در افراد کاشت حلزون: در گروه کاشت حلزون بهترین نتایج در کوچکترین گروه کاشت یعنی رده ی سنی ۲ تا ۵ سال با فهم گفتار ۴/۵۶ درصد شناخت کلمات تک سیلابی در ۶۵ دسی بل اس . پی . ال با محدوده ی بین۰ درصد تا ۹۰ درصد یافت شد. دو کودک از این گروه دریافت شنیداری کمی با سیستم کاشت حلزون داشتند. در گروه دوم یعنی انجام کاشت کاملا” ناشنوا و بدون تکلم بودند،(زیر گروه چهار در گروه دوم یعنی انجام کاشت بین ۵ تا ۹ سال فهم ۳/۳۰ درصد تشخیص کلمات تک سیلابی در۶۵ دسی بل اس . پی . ال با محدوده ی بین ۰ تا ۶۰ درصد شناخت کلمات تک سیلابی بود. در گروه سوم یعنی انجام کاشت بین ۹ تا ۱۴ سال فهم گفتار ۸/۵ درصد شناخت لغات تک سیلابی در ۶۵ دسی بل اس . پی . ال بود. فقط دو کودک در این گروه تحت آزمون شناختی-گفتاری مجموعه ی باز قرار گرفتند . این دو کودک قبل از انجام کاشت در گروه دو از افراد دارای سمعک با پیشرفت گفتاری نسبتا” خوب طبقه بندی شده بودند. ده کودک دیگر در این گروه قبل از عمل در گروه ۳ و ۴ قرار گرفته بودند. مطالعه روی (۶کودک از گروه۳) افراد کاشت حلزون پیشرفت قابل توجهی در فهم گفتار بعد از ۵ سال نشان نمی داد. اکثر بچه ها در این گروه از پروتز حلزون به طور منظم استفاده نمی کردند،در مقابل اکثر کودکان گروه۱و۲ از بچه های کاشت به طور منظم ازآن استفاده می کردند.
سوم : تحلیل طیف نگار : کوچکترین گروه کاشت حلزون “رده ی سنی ۲ تا ۵ سال” و گروه یک استفاده کننده از سمعک به طور نرمال قادر به تقلید دقیق سازه های گفتاری آهنگین و موزون مادران یا درمانگرانشان بودند. در زیر گروه دو از افراد دارای سمعک تقلید کودکان از صدای مادرشان دارای سازه ی خوب آهنگین، نواختی و در بعضی از موارد تولیدی بودند. این امر موجب گردید که برای این کودکان پیشرفت در فراگیری زبان اساسی شنیداری به کمک لب خوانی و روش های لمس ممکن شود، در مقابل گروه۳ و ۴ از افراد دارای سمعک (در سن نه تا چهارده سال) دارای منحنی مونوتن بدون تقلید سازه های آهنگین و موزون بودند. در تکلم ترکیب واکه ها نسبتا” طولانی است و اغلب واکه های طبیعی نسبتا” زاید وجود دارند . در این گروه بزرگتر شواهد طیف نگاری در بزرگترین گروه (نه تا چهارده سال) پس از ۳ تا ۴ سال بعد کاشت حلزون تغییری در صدای باقیمانده مونوتن نشان نمی دهد و در طرز گفتار طول واکه ها به اندازه تحرک نیست. ۴) فهم گفتار : نتایج مقدماتی فهم گفتار در گروه یک از افراد دارای سمعک و کوچکترین گروه از کودکان کاشت حلزون یعنی (۲تا۵ سال) شصت تا نود درصد بود. فهم گفتار در گروه۳ و ۴ از افراد دارای سمعک و بزرگترین گروه کاشت حلزون یعنی گروه ۳ کمتر ۴۰ درصد بود. در گروه دو از افراد دارای سمعک و گروه ۲ از افراد کاشت حلزون یک محدوده وسیع از فهم گفتار بین ۳۰ تا ۹۰ درصد یافت شد. درک ما بدین گونه بود که در این گروه ها این نتایج در کنار مهارت های شنیداری با قابلیت خواندن و نوشتن خوب یا بد به هم مربوطند. نتیجه گیری کلی: نتایج بررسی اخیر در کودکان کم شنوایی عمیق و مادرزادی با سیستم کاشت حلزون ۲۲ کاناله به وضوح این حقیقت را به اثبات می رساند که توانایی های درک گفتاری در کوچک ترین کودکان کاشت در مقایسه با دو گروه بزرگ تر بهترین نتایج را در پی داشت. بعلاوه گروه (۲ تا ۵ سال) فهم گفتار مقدماتی خوبی داشتند و در تحلیل طیف نگاری می توانستند دقیقا” ویژگی های عروضی مانند فرکانس پایه، آهنگ، نواخت، تاکید و پایانی واکه های تحریکات درمانگر را تقلید کنند. در مقابل گروه سنی نه تا چهارده سال کاشت حلزون شده ۳ سال بعد از انجام عمل نه تنها در حداقل مهارت های تقلید از ویژگی های عروضی گفتار بلکه در تحلیل طیف نگار نیز پیشرفت نشان دادند. همچنین در این گروه حداقل شناخت کلمه ای با استفاده از مجموعه باز در دو کودک از ۱۲ کودک مشاهده شد. کاشت حلزون کودکان کم شنوایی عمیق مادرزادی باید قبل از ۶ سالگی انجام می گرفت.
به علاوه این موضوع به روشنی این نکته را اثبات می کند که کودکان گروه کم شنوایی عمیق مادرزادی بایدبه ۳ یا ۴ زیر گروه تقسیم می شدند که به موارد ذیل بستگی دارد: یک) آستانه صوت خالص بدون وسیله کمک شنوایی. دو) آستانه صوت خالص بدون وسیله کمک شنوایی (سمعک). سه) توجه به مهارت های درک شنیداری آنها بعد از استفاده از توانبخشی شفاهی- شنیداری توسط وسیله کمک شنوایی با تمدید مدت زمان استفاده از آن از شش ماه به دوازده ماه. زیر گروه یک در مهارت های درک شنیداری، تحلیل طیف نگار در تولید گفتار و در تست فهم مقدماتی گفتار نسبتا نتایج یکسانی را با بهترین گروه کاشت یک نشان داد. نتایج مثبت در گروه یک به کشف بموقع کم شنوایی عمیق، استفاده مناسب از وسایل کمک شنوایی دو طرفه و شروع هم زمان برنامه آموزشی شفاهی- شنیداری و حمایت خانواده بستگی داشت. تاکنون زیر گروه یک با کم شنوایی عمیق هیچگونه تقاضایی برای انجام کاشت نداشته است.

ارسالی: افسر حیدری