بیماری رینا Rahnauld
بررسیها نشان می‌دهد که کارگران کارخانجات چوب بری که با اره کار میکنند و صدای ۱۲۵ دسی بل را تحمل می‌نمایند شبها وقتی به خانه برمی‌گردند انگشتان آنها سبز رنگ بعد سفید می‌گردد که علائم بیماری وازواسپاستیک می‌باشد که در نتیجه انقباض رگها و نارسایی در جریان خون عارض می‌گردد. که این ناراحتی به نام بیماری رینال یا انگشتان مرده معروف است.
عوارض و آسیب های شنوایی
آلودگی صوتی قدرت شنوایی را به تدریج و به طور غیرمحسوس کاهش می دهد و ابتدا بخش هایی که وظیفه انتقال اصوات را در گوش بر عهده دارند ضعیف می شوند.قرار گرفتن دائمی در معرض اصوات بلند عارضه زنگ زدن، وزوز و سوت کشیدن گوش را به همراه دارد و از دست دادن قدرت شنوایی بر اثر آلودگی صوتی برخلاف عوارض کهولت بر شنوایی انسانی،قابل درمان نیست و بازگشت به حالت عادی غیرممکن است، چون در این عارضه سلول های مویی حلزون گوش تخریب می شود. سردرد، خستگی، افزایش فشار خون، ضعف سیستم ایمنی بدن، سوءهاضمه و مشکلات گوارشی، آسیب پذیری در مقابل بیماری های ویروسی و عفونی و… دیگر عوارض آلودگی صوتی هستند که در شهرهای شلوغ و صنعتی با شدت و ضعف نسبی رخ می دهند.وکاهش قدرت یادگیری در کودکان، سقط جنین، انقباضات عضلانی و عروقی، استرس، بیماری های قلبی و عصبی، ام اس و افسردگی جزء عوارضی است که نقش آلودگی صوتی در بروز آنها اثبات شده است .
صوت به ۲ صورت حاد و مزمن باعث صدمه به گوش می شود .
نوع حاد مثل ، انفجار ناگهانی ، شلیک گلوله ونارنجک و ترقه و غیره نزدیک گوش که معمولاً یک طرفه است .
نوع مزمن بیشتر در افرادی است که بدون آگاهی و استفاده از تمهیدات کافی حفاظتی در کارخانه های پر سر و صدا سال ها کار کرده اند و هنگامی متوجه سنگین شدن گوش شان شده اند ، که آسیب جدی به اعصاب شنوایی وارد شده و خیلی دیر شده است. موج انفجار ناگهانی می تواند منجر به پارگی پرده گوش و حتی گاهی همراه با گسیختگی استخوانچه های گوش میانی شود . خوشبختانه این نوع آسیب گوش میانی ، قسمت انتقالی گوش را در بر می گیرد که این حالت در اغلب موارد بر خلاف انواع عصبی با عمل جراحی قابل درمان است .
خصوصیات بالینی بیمار در معرض آلودگی مزمن صوتی چیست ؟
در حقیقت خصوصیات بالینی مشخصی ندارد که بتوان آن را از بقیه بیماریهای گوش که باعث کاهش شنوایی میشوند جدا کرد و تشخیص آن از راه گرفتن شرح حال وموقعیت محل کار فرد ومعاینه و آزمایشات شنوایی سنجی مقدور است .و گاهی بیمار ممکن است وزوز گوش هم داشته باشد.
چه افرادی بیشتر در معرض ابتلا به آثار مخرب آلودگی های صوتی هستند ؟
اصولاً دستگاه شنوایی بعضی افراد آسیب پذیرتر از دیگران است ؛ مثلاً دستگاه شنوایی در سیاه پوستان کمتر از سفید پوستان نسبت به آلودگی صوتی آسیب پذیر است. بعضی از داروها اثر سمی بر سلول های مویی شنوایی دارند مثل آمینوگلیکوزیدها، جنتامایسین، یا قرص آسپیرین و یا بعضی از داروهای ادرار آور .
افرادی که از این داروها استفاده می کنند در صورتی که در معرض آلودگی شدیدصوتی قرار گیرند ، اعصاب شنوایی آنها آسیب پذیرتر می شود . این گروههای شغلی شامل ، راهنمایان باند فرودگاه ، کارگران مته کار ، آهنگران ، نجاران ، کارگرانی که در کارخانه های ریسندگی و بافندگی و یا چاپ خانه های دارای ماشینهای با سر و صدای زیاد کار می کنند ، شکارچیان ، افراد نظامی ، موسیقی دان ها و یا کسانی که دائماً از دستگاه واکمن با صدای بلند استفاده می کنند و حتی انفجار ترقه به خصوص در بچه ها می باشند.
پدیده سر و صدا و آلودگی صوتی مخصوص شهرهای بزرگ است . افرادی که در روستاها زندگی می کنند بسیار کمتر از افراد شهرنشین به پیرگوشی و آسیب دستگاه شنوایی مبتلا می شوند . اصولاً برنامه حفاظتی برای پیش گیری از آسیب صوتی به گوش کسانی که در محیط های پر سروصدا مثل کارخانجات کار میکنند به صورت زیر است : انجام آزمایشات شنوایی سنجی قبل از استخدام
آزمایشات شنوایی سنجی سالیانه
استفاده از محافظ گوش در کارخانه
کنترل سر و صدای محیط کارخانه توسط مهندسین آن
مقادیر خطرناک
میزان حساسیت به صدا در هر فرد متفاوت است، اما متخصصین اعتقاد دارند که هنگامی به شنوایی آسیب میرسد که صدا بلندتر از ۸۵ دسیبل باشد، که چیزی در حدود صدای یک ترافیک سنگین است.
هرچه صدا بلندتر شود، شانس از بین رفتن شنوایی بیشتر است. البته طول مدت شنیدن صدا هم بسیار مهم است. برای مثال، قرار گرفتن در معرض صدایی با بلندی ۱۰۹ دسیبل، بیش از دو دقیقه، بسیار خطرناک است. اگر سر و صدا به قدری بلند باشد که ما برای اینکه صحبت کنیم مجبور به فریاد زدن شویم،و اگر گوشمان زنگ میزند یا حس کنیم صدا در گوشمان می پیچد، باید بدانیم که صدا بیش از حد بلند و خطرناک است.
آثار آلودگی صوتی بر انسان
مطالعات متعدد نشان داده است که روبرو شدن با صداهای ناهنجار، اثرات زیان‌آور و مخاطره‌آمیزی بر سلامت انسان دارد. نوع و میزان واکنش انسانهایی که در محیطهای پر سر و صدا مشغول به کار بوده و یا در حال زندگی هستند، در طول شبانه‌روز و حتی از مکانی به مکان دیگر متغیر است
به طور کلی اثرات ناهنجار آلودگی صوتی بر انسان را میتوان به دو دسته اثرات مستقیم و اثرات غیر مستقیم تقسیم کرد، که به شرح ذیل است:
الف- اثرات مستقیم: که خصوصاً به آسیب‌های مربوط به حس شنوایی مربوط می‌شود، از ساده‌ترین و محسوس‌ترین عوارضی است که سر و صدا برای انسان ایجاد میکند. حتی صدای مداوم و غیرآزاردهنده نیز برای انسان مضر بوده و حساسیت گوش را نسبت به انواع صداها کاهش می‌دهد. شنیدن صدایی با شدت صوت ۱۰۰ دسیبل به مدت ۱۰ دقیقه، نیاز به استراحتی به مدت ۲۰ دقیقه در محیطی کاملاً آرام دارد تا اثر آن را جبران نماید.
اثرات بلند مدت سر و صدا بر گوش انسان به صورت «ناشنوایی ادراکی یا عصبی» ظاهر می‌گردد؛ همچنین در نتیجه کارکردن در محیطهای شلوغ و پر سر و صدا، سلولهای مویی شنوایی از بین رفته و منجر به ناشنوایی غیرقابل برگشت می‌گردد، که این نوع افت شنوایی را در اصطلاح «ناشنوایی شغلی» می‌نامند. در ضمن، افزایش سن نیز بر کاهش شنوایی تأثیر زیادی دارد، به طوری که ابتدا در فرکانس‌های بالاتر با شدت بیشتری اعمال می‌شود اما به تدریج به عنوان بخشی از روند فیزیولوژی، با افزایش سن این حساسیت کاهش می‌یابد. نباید فراموش کرد که میزان کاهش شنوایی در اثر افزایش سن، در افراد مختلف متفاوت است؛ حتی در مورد زنان، تأثیر سن در کاهش شنوایی در مقایسه با مردان کمتر است.
ب- اثرات غیرمستقیم: که عبارتند از:
حساسیت عصبی، گرفتگی عضلانی، شوک عصبی، خستگی جسمی و روحی، سرگیجه، ترس و اضطراب، آشفتگی خواب، آلرژی، افزایش ضربان قلب و فشارخون، اختلال در تعادل بدن، انقباض عروق خونی پوست، کاهش فعالیت سیستم گوارشی و سوء هاضمه، ضعف قوه بینایی، تمایل به قتل و خودکشی و غیره.لازم به یادآوری است که از میان اثرات مذکور، اثرات ذهنی و روانی بر حسب حساسیت شخص، موقعیت، زمان و حالات روانی افراد متفاوت است؛ اما در مجموع، از قدرت فراگیری افراد کاسته، و بر تعداد اشتباهات در انجام کارهای فکری می‌افزاید.
روشهای جلوگیری از آلودگی‌های صوتی
با توجه به اینکه معمولا صداها از تولید کننده‌ای پخش و توسط گیرنده‌ای دریافت میشوند بنابراین جهت کنترل این آلودگی،کاهش شدت صدا ،جلوگیری از انتشار و نفوذ صدا و محافظت از گیرنده سیستم شنوایی می‌تواند موثر باشد.
بنابراین در جهت جلوگیری از آلودگی شدید صوتی :
_ .میزان صدا در محیطهایی که کارگران بطور مداوم در معرض فعالیتهای مغزی قرار دارند نباید از ۱۰ دسیبل تجاوز نماید.
_. سعی شود از ورود ماشین آلات که بیش از حد معین آلودگی صوتی تولید میکنند جلوگیری شود.
_ .صدای ماشین‌آلات کارخانه‌ها نباید به بیرون ازکارخانه‌ها برسد.
_ سعی شود از ایجاد واحدهای مسکونی در مجاورت فرودگاهها جلوگیری شود.
_ دوجداره کردن پنجره‌ها در جهت جلوگیری از نفوذ صدای بیرون به داخل ساختمان.
._ محدود و ممنوع کردن عبور کامیونها و وسائط نقلیه پر صدا.
کاهش آلودگی صوتی در محل کار
درجه بلندی صدا را میتوان با یک ابزار مخصوص به نام صدا سنج اندازه گیری کرد. این ابزار فشار امواج صوتی موجود در هوا را مشخص میکند. کاهش قرارگیری در آلودگی صوتی به روشهای زیر امکان پذیر است:
• تجهیزات را عوض کنیم یا آنها را تنظیم نماییم.
• دستگاه پر صدا را در کم رفت و آمدترین نقطه قرار دهیم یا اتاقی که دستگاه در آن است را با عایق صوتی بپوشانیم.
• طوری برنامه ریزی کنیم که در طول روز در بخشهای کم صداتر محل کار نیز حضور داشته باشیم و تمام مدت درمعرض صدا نباشیم.
• از لوازم شخصی حفاظتی مانند گوشی یا محافظ داخل گوش استفاده کنیم.
بازبینی مداوم
بازرسان سلامت شغلی و متخصصین میتوانند در کاستن آلودگی صوتی محل کار به ما کنند. درجه صدا باید مدام اندازه گیری شود و تمام اقدامات ممکن برای حفظ شنوایی کارکنان باید انجام شود. شرکتها و کارخانه ها باید هر ساله یک تست شنوایی سنجی برای کارکنان خود تدارک ببینند و پیشگیریهای لازم را انجام دهند زیرا هنگامی که شنوایی آسیب دیده باشد، قابل برگشت نخواهد بود.
منابع تولید سروصدا:
۱-حمل و نقل: هواپیما (فرودگاه)، خودروها، موتورسیکلت ها،راه آهن،مترو.
۲-ماشین آلات:ماشین آلات راه سازی، ساختمان سازی و صنعتی.
۳-سرگرمی: دستگاه های پخش قابل حمل،ا ستریوهای پخش، رادیو، تلویزیون، ادوات موسیقی، کنسرت ها، ورزشگاه ها.
۴-لوازم خانگی و اداری: سیستم تهویه مطبوع، کولر، جاروبرقی، سشوار، پنکه، دستگاه تایپ، چاپگرها
نداملااصغری زاده گرایش ناشنوا
كم شنوايي چه تاثيري بر زبان و گفتار دارد ؟
گيتا موللي
افت شنوايي اثرات متفاوتي بر روي ميزان درك ، گفتار و زبان افراد و عملكردهاي آنان دارد. اين اثرات بر روي افراد مختلف ، فرق مي كند . اين امر دوعلت دارد :- اول اينكه ضايعات شنوايي به علتهاي متفاوتي ايجاد مي شوند . – دوم اينكه عوامل اجتماعي و رواني بسياري در زندگي افراد وجود دارد كه اثرات افت شنوائي را تعديل مي كند . * مهمترين جنبه كم شنوائي ، اثر آن بر توانايي هاي ارتباطي افراد است .ميزان تاثير كم شنوائي بر گفتار كودك بستگي به اين عوامل دارد :
– سن شروع كم شنوائي
– سن تشخيص كم شنوائي
– ميزان كم شنوائي
– علت بروز كم شنوائي
– جنس و نژاد كودك
هر چه سن شروع كم شنوايي كمتر و ميزان كم شنوائي بيشتر باشد اثرات سوء آن بر گفتار كودك بيشتر است . كودك عادي از ابتداي نوزادي دائما” صداها را مي شنود و بتدريج زبان را فرا مي گيرد و در حدود 5/3 سالگي به حداكثر مهارت زباني دست مي يابد در حالي كه كودك كم شنوا از زمان تجويز سمعك اين اصوات را مي شنود . افراد كم شنوا را بر حسب سن ابتلا به كم شنوائي به گروههايي تقسيم مي كنند .
اگر كم شنوائي پيش از 3 سالگي ايجاد شده باشد آنرا كم شنوائي پيش از زبان آمـوزي مي گويند و اگر كم شنوائي پس از 3 سالگي ايجاد شده باشد آنرا كم شنوائي پس از زبان آموزي مي گويند . حال اثرات كم شنوائي را در هريك از اين گروهها جداگانه بررسي مي كنيم:
كودكان كم شنواي پيش از زبان آموزي :
بيشتر افراد دچار اين نوع كم شنوائي هستند و ويژگي هاي اين گروه به خصوص در ارتباطات اجتماعي شان با ديگر گروهها فرق مي كند . در حقيقت بروز كم شنوايي سه نسل را متاثر مي كند :
1. والدين ناشنواها
2. خود ناشنواها
3. فرزندان افراد ناشنوا
غالبا” والدين افراد ناشنوا و فرزندان آنان شنوا هستند بنابراين اين افراد بين دو نسل والدين خود و فرزندان خود ، اجتماع تنهايي هستند .
والدين كودكان كم شنوا بيشترين تاثير را در ارتباطات اجتماعي آنان دارا هستند . والدين ممكن است شنوا يا ناشنوا باشند :
– والديني كه خود ناشنوا باشند ، معمولا” خيلي هشيارتراند و زودتر ناشنوايي كودكشان را تشخيص مي دهند و كودكان آنان غالبا” خيلي زود مثل زبان مادري شان از زبان اشاره استفاده مي كنند و از همان كودكي حركات دستي دارند .
– اما در 90% موارد ، والدين خود شنوا هستند . اين دسته از والدين ، پيش از تشخيص ناشنوايي فرزند خود غالبا” ماهها با خود تقلا مي كنند و پس از تشخيص قطعي دچار ضربات روحي شديدي مي شوند . اين گروه بيشتر با كودكان خود حالت معلم مانند دارند ، از كودكشان انتظار زيادي داشته ، انعطاف پذيري شان كمتر است و به دليل احساس ناتواني در برقراري ار تباط با كودكشان معمولا” ارتباط مناسبي با وي ندارند .
اثرات كم شنوايي :
1- رشد زباني
ميزان كم شنوايي و سن شروع آن اهميت بسياري در رشد زباني كودك دارند . زيرا براي دستيابي به رشد زباني ، يك سن بحراني زبان آموزي داريم . به اين معنا كه چند سال اول زندگي هر كودك براي يادگيري زبان وي اهميت اصلي را دارند و پس از آن زبان آموزي بسيار مشكل صورت مي گيرد . بنابراين حتي يك كم شنوائي خفيف هم مي تواند اثرات عميقي بر روي گفتار كودك داشته باشد .
كودكان كم شنوا در درك زبان و دريافت گفتار دچار مشكلات عديده اي هستند . اين كودكان بيشتر روي اسامي و افعال تاكيد دارند و معمولا” در درك حروف اضافه ، اشاره و ضماير … اشكال دارند و دستور زبان شان ضعيف است زيرا بخشي از اصوات گفتاري را اصلا” نمي شنوند يا بطور ناقص مي شنوند .
* مادران شنوا معمولا” بيشتر از آنكه روي مفاهيم و جنبه هاي معنايي گفتار كودك ناشنوا تكيه كنند ، روي لحن و شـكل صحبـت آنهـا تكيـه مي كننـد و سبـب تاخير در رشد گفتاري كودك خود مي شوند .
2- زبان نوشتاري كه خود دو امر خواندن و نوشتن را در بر مي گيرد :
خواندن :
ارتباط مستقيمي بين توانايي خواندن و ميزان افت شنوائي كودك وجود دارد . هر چه افت بيشتر باشد توانايي خواندن ضعيف تر است .
افراد ناشنوا درك درستي از تركيب جملات ندارند ، در دستور زبان مشكل دارند و به خصوص جملات مجهول يا تركيبات پيچيده را نمي فهمند . افراد كم شنوا غالبا” مطلب را جمله به جمله مي فهمند .
نوشتن :
ناشنواها در نوشتن مشكل دارند و اين بدليل اشكال در لغت معني و تركيب است. در كل توانايي خواندن كم شنواها بهتر از نوشتن آنان است چون در مورد خواندن ، از برخي جملات براي فهم بقيه مطلب استفاده مي كنند .
* براي بهبود توانايي خواندن و نوشتن لازم است كودك ناشنوا هر چه بيشتر با ديگران ارتباط داشته باشد .
سيستمهاي ارتباطي افراد كم شنوا :
در مورد روش مناسب ارتباطي افراد كم شنوا ، اختلاف نظرهاي زيادي وجود دارد . در كل دو روش وجود دارد :
1. روش شفاهي : كه تاكيد بر باقيمانده شنوائي و لب خواني و گفتار دارد .
2. روش ارتباط كلي : كه تاكيد بر استفاده از هر چيزي دارد كه فرد فكر مي كند مي تواند براي برقراري ارتباط مفيد باشد يعني روش شفاهي همراه با استفاده از علائم و اشارات .
اگر در كودكي تاكيد بر ر وش شفاهي باشد ، بعدها مهارتهاي كلامي بهتري پيدا مي كنند .
اگر در كودكي تاكيد بر ر وش دستي و اشارات باشد ، بعدها در مهارتهاي دركي ماهرتر خواهند بود .
* نكته مهم اينست كه ميزان تجربه و موقعيت هاي موجود براي كودك جهت برقراري ارتباط مهمتر از نوع سيستم ارتباطي آنان است .
3- رشد گفتاري :
ميزان مفهوم بودن گفتار كودك بستگي به اين عوامل دارند :
1. نوع و ميزان افت شنوايي
2. روش ارتباطي مورد استفاده
3. معلوليت هاي ديگر
4. محل تحصيل ( مدارس عادي يا استثنايي )
5. پيشينه نژادي كودك
– هر چه ميزان افت بيشتر باشد و سن شروع كمتر باشد ، ميزان مفهوم بودن گفتار كودك كمتر است . اشكالات گفتاري مختص كم شنوايي هاي متوسط تا عميق است و در كم شنوايي هاي ملايم گرچه ممكن است تاخيري در رشد گفتار وجود داشته باشد ولي مشكل خاصي نداريم .
– اگر كودك در فركانس هاي زير افت كمتري داشته باشد ، مهارتهاي كلامي بهتري دارد .
– گفتار كودكان بزرگتر ، بهتر است .
– در مدارس عادي كودكان بزرگتـر چـون بيشتـر از گفتـار استفاده مي كنند وابستگي شان به زبان اشاره كمتر مي شود بنـا بـر ايــن گفتارشان مفهوم تر مي شود ولي در مدارس مخصوص ناشنواها ، كودك بيشتر از اشاره استفاده مي كند نه گفتار.
كودكان كم شنوا بيش از كودكان شنوا بر نشانه هاي بينائي تكيه مي كنند و هر چه سن آنان بالاتر مي رود و مهارتهاي زباني شان تقويت مي شود لب خواني شان بهتر مي شود .
– روش ارتباطي ترجيـحي كودكان هم بستگي زيادي به مفهوم بودن گفتارشان دارد ( نه به ميزان افت شنوائي ) . آنهايي كه توانايي گفتاري بهتري دارند بيشتر علاقه به گفتار دارند نه اشاره .
البته بيشتر ناشنواهاي پيش از زبان آموزي به نوعي از اشاره استفاده مي كنند و بيشتر ناشنواهاي پس از زبان آموزي از گفتار . كودكاني كه در مدارس عادي تحصيل مي كنند و با كودكان شنوا همكلاس هستند و ارتباط دارند ، بيشتر از گفتار استفاده مي كنند .
4- رشد دركي و هوشي :
بيشتر جنبه هاي هوشي ناشي از تجربه افرادند و افراد كم شنوا يك حس مهم يعني شنوايي را كه عامل مهمي در كسب تجربه است از دست داده اند . اما ناشنواها بر عكس اعتقاد قديمي ، كم هوش تر از كودكان عادي نيستند .
در واقع نوع ديد و طرز عمل افراد ناشنوا و نوع دريافت شان با افراد شنوا فرق مي كند .
5- پيشرفتهاي تحصيلي :
رشد درسي كودكان كم شنوا ، معمولا” ضعيف تر از كودكان طبيعي است و به خصوص در خواندن ، زبان و رياضي مشكل دارند .
* البته اگر كم شنوايي زود تشخيص داده شود و تقويت صوت و اقدامات اديولوژيكي به موقع آغاز شود ، ممكن است از لحاظ زباني به كودكان طبيعي برسند .
– اين كودكان در مدارس عادي بازده بيشتري دارند اما محيط مدارس ناشنواها برايشان آشناتر و راحت تر است . انتخاب نوع مدرسه بستگي به خود كودك ، توانايي ها و علايقش دارد .
6- رشد رواني – اجتماعي :
معمولا” كودك ناشنوا در خانواده شنوا بدنيا مي آيد كه آگاهي به دنياي ناشنواها ندارند و قادر نيستند ارتبـاط مناسبـي بـا كودك خود برقرار كنند و توانايي هاي بالقوه اش را شكوفا كنند . همچنين معمولا” ديگر افراد از معلم و مربي گرفته تا دوست و فاميل به دليل ذهنيت خاص در مورد كم شنوايي ، رفتارهايي ناخوشايند با آنان دارند و هر نوع مشكل رفتاري را به كم شنوايي كودك نسبت مي دهند . اينها سبب مي شود كودك به اين جنبه هاي محيطي منفي عكس العمل نشان داده و بعدها در روابط اجتماعي اش دچار مشكل شود و خودخواه يا عقب افتاده قلمداد شود .
– همچنين برخي از عوامل ايجاد كننده كم شنوايي مثل مننژيت ، سرخجه يا عدم تطبيق Rh خون مادر و نوزاد ممكن است مشكلات ديگري هم براي كودك ايجاد كند كه در روابط اجتماعي اش تاثير گذارد .
* در واقع والدين بايد واقع بينانه عمل كنند و با قبول كم شنوايي كودك خود ، زمينه هاي اجتماعي پيشرفت كودكشان را ايجاد كنند .
7- اشكالات رفتاري و شخصيتي :
ميزان اشكالات رفتاري در بين كودكان كم شنوا و ديگر كودكان تقريبا” يكسان است . گر چه احتمال وجود اشكالات رفتاري در اين گروه بيشتر است ولي اين به دليل موقعيت خاص آنها و وضعيت دشواري است كه برايشان بوجود آمده و همچنين شيوه برخورد نامناسب همسالان شنوا و بزرگسالان و اطرافيان آنهاست .
* براي از بين بردن چنين اشكالاتي ، مشاوره وحمايت رواني والدين از همان ابتدا لازم و ضروري است و بهتر است والدين اينگونه كودكان با يكديگر ارتباط داشته باشند .
2- كودكان كم شنواي پس از دوره زبان آموزي :
اين گروه افرادي هستند كه پس از 3 سالگي ، ناشنوا مي شوند و عده آنان خيلي كمتر از گروه قبلي است .
خيلي وقتها اين كودكان هيچگاه تشخيص داده نمي شوند و به عنوان كودكان تنبل يا كند به شمار مي روند .
– اين كودكان بر اساس زبان شنيداري كه پيش از كم شنوايي كسب كرده اند ، عمل مي كنند بنابراين هر چه كم شنوائي ديرتر ايجاد شود ، رشد زبان و گفتارشان بهتر است .
– اما بتدريج اين افراد اشكالات تلفظي پيدا كرده ، كيفيت صدايشان بدتر مي شود ، از اين رو حتما” بايد گفتار درماني شوند .
– قبول كم شنوايي اولين قدم در كسب هويت واقعي اين افراد است اما چون به راحتي تشخيــص داده نمي شونـد ، گاهـي خـودشان هم اين موضوع را قبول نمي كنند و سعي در پوشاندن آن دارند . از اين رو اين افراد مشكلات خاص خود را دارند .
3- ضايعات شنيداري در بزرگسالان :
به دو دسته تقسيم مي شوند : 1- ضايعات پيش از شروع به كار 2- ضايعات پس از سن شروع به كار ( 18 سال به بالا ) .
سن شروع كم شنوايي خيلي مهم است :
– اگر فردي در جواني و پيش از شروع به كار مبتلا شده باشد بهتر است چون از توانايي هايش آگاه است اما در سنين بالاتر ، لطمه زيادي به اقتصاد ، استقلال و حرفه فرد وارد خواهد شد .
– ضايعه شنوايي پس از 18 سالگي ، اشكالات رشدي ايجاد نمي كند اما مشكلات اجتماعي – رواني زيادي به بار مي آورد .
ميزان اثري كه كم شنوايي روي زندگي اين افراد مي گذارد بستگي به اين عوامل دارد :
– سن شروع كم شنوايي
– نوع و ميزان آن
– نوع زندگي و شغل فرد
– معلوليتي كه فرد خود احساس مي كند .
بسیار جالب. تا پیش از این در مورد این بیماری نشنیده بودم
جناب آقای باقی پور با سلام از لطف شما ممنونم
نایب رئیس انجمن علمی شنوایی شناسی ایران با اعلام اینکه 10 درصد جامعه دچار معلولیت هستند تاکیدکرد: یک تا یک و نیم درصد از این معلولیتها مربوط به کم شنوایی و ناشنوایی است.
دکتر سعید ملایری اظهار داشت: وجود این تعداد کم شنوا و ناشنوا در جامعه آمار قابل توجهی است.
وی با اشاره به آمارهای سازمان آموزش و پرورش استثنایی از وجود 18 هزار دانش آموز کم شنوا در کشور، افزود: بخشی از علل بروز کم شنوایی و ناشنوایی مربوط به اختلالات ژنتیکی است.
ملایری ادامه داد: بررسیها نشان می دهد 60 تا 70 درصد مراجعین به مراکز توانبخشی کشور که دچار مشکل شنوایی بوده اند از خانواده هایی هستند که ازدواج فامیلی داشته اند.
نایب رئیس انجمن علمی شنوایی شناسی ایران تاکید کرد: میزان اختلالات شنوایی ناشی از مسائل ژنتیکی در ایران نسبت به آمار جهانی بالاتر است که می بایست در این زمینه بررسیهای لازم انجام شود.
وی از استان مازندران به عنوان بیشترین میزان ابتلا به کم شنوایی ناشی از ازدواجهای فامیلی در کشور نام برد و گفت: لازم است در زمینه اختلالات شنوایی آمارهای مستند و دقیق تهیه شود.
عاطفه رحمتی دانشجوی گفتار درمانی
سر کار خانم عاطفه رحمتی
باسلام واحترام
از عنایت شما به این پایگاه متشکرم مطالب ارسالی بتدریج منشر می شود
در ارسال مطالب جدید به لطف شما نیاز مندیم