آشنایی با سمعک و ویژگی های آن
سلسله مباحثی پیرامون شنوایی و شنوایی شناسی (60)
انتخاب مناسب ترین تقویت کننده صدا برای کودک با مشورت با ادیولوژیست تصمیمی ضروری است. والدین با گزارش واکنش کودک به صدا می توانند به ادیولوژیست در انتخاب بهترین سمعک و مناسب ترین تنظیم برای آن کمک فراوانی کنند.
سمعک توسط باتری فعال می شود و دارای سه جز اصلی است:
میکروفون: صدا را از محیط جمع آوری می کند و به سیگنال الکتریکی تبدیل می کند.
تقویت کننده: سیگنال الکتریکی را تقویت می کند.
بلندگو(رسیور): سیگنال تقویت شده الکتریکی را به صدا تبدیل می کند.
قالب وسیله ای است که درون مجرای گوش قرار گرفته و سمعک به آن متصل می شود. در مورد قالب کودکان رعایت نکات زیر لازم است:
در کودکان به دلیل رشد سریع مجرای گوش لازم است هر چند ماه یکبار قالب های جدید ساخته شود.
اگر صدای سوت ممتد هنگامی که سمعک بر روی گوش قرار دارد شنیده می شود، نشانگر این است که قالب بطور مناسبی قرار نگرفته یا باید مجددا ساخته شود
پایین آوردن ولوم سمعک برای قطع صدای فیدبک شدید راه حل مناسبی نیست بلکه باید قالب جدید تهیه نمود.
در صورتی که کودک به یک ماده خاص حساسیت نشان داد می توان از ماده دیگری برای ساخت قالب استفاده کرد.
سمعک ها میتوانند آنالوگ یا دیجیتالی باشند. سمعک های دیجیتالی جدیدتر هستند و قابلیت تنظیم بیشتری با کامپیوتر براساس شکل ادیوگرام فرد دارند. همچنین می توانند نیازهای تقویتی خاص کودکتان را فراهم کنند.
چندین اصطلاح در رابطه با سمعک ها وجود دارد که بهتر است بدانید:
بهره: به میزان دسی بلی که صدا تقویت می شود اشاره دارد
ماکزیمم قدرت خروجی:بلندترین صدایی است که می تواند از سمعک خارج شود.توجه به این موضوع از ارایه صداهای بلند آسیب زننده به کودک جلوگیری می کند.
ولوم کنترل: وسیله ای برای کم و زیاد کردن صدای سمعک است.
باتری:قدرت سمعک را تامین می کند.دقت کنید از نوع و اندازه مناسب باتری با توجه به سمعک کودک استفاده کنید. می توانید از battery tester برای اطمینان از پر بودن باتری نیز استفاده کنید.
انواع سمعک ها به شرح زیر است:
• سمعک داخل گوشی یا داخل کانال: معمولا بهره خیلی بالایی ندارند و بیشتر توسط بزرگسالان کم شنوا که مقداری از شنوایی خود را از دست داده اند استفاده می شود.
• سمعک پشت گوشی: در پشت گوش قرار گرفته و اط ریق یک لوله پلاستیکی به قالب متصل می شوند. معمولا بهره بالایی دارند و در اکثر کودکان قابل استفاده است. به دلیل قرارگیری در پشت گوش به مکان یابی صدا نیز کمک می کند.
• سمعک جیبی: سمعک از یک طرف به لباس وصل می شود و از طرف دیگر توسط سیم به قالب متصل است. به دلیل قرارگیری میکروفون بر روی سمعک و نزدیک سینه کودک مکان یابی صدا مشکل است. با این حال این سمعک ها قدرت بالایی دارند.
• سمعک انتقال استخوانی: از یک هدبند و یک ویبراتور که در پشت گوش قرار می گیرد، تشکیل شده است و صدا مستقیما از طریق جمجمه به حلزون می رسد. این سمعک ها برای کودکان با بدشکلی لاله و مجرای گوش و اختلال عملکرد گوش میانی مفید است.
منبع: راهکارهای آموزش و توانبخشی کودکان کم شنوا
نویسندگان: خسرو گورابی عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران، دکتر یونس لطفی، رضا حسین آبادی و نفیسه شمیم
به همت ادیولوژیست نورین تقی پور
دیدگاهها