شنوایی شناسی صنعتی

آلودگی صوتی شایعترین علت کاهش شنوایی اکتسابی بالغین است . این بیماری هنگامی که به گوش آسیب رسانید دیگر قابل درمان نیست ؛ ولی قابل پیشگیری است . اصولاً سر و صدای زیاد و آلودگی صوتی نوعی عامل استرس زا است که نه تنها بر سیستم شنوایی بلکه بر کل بدن انسان اثر می گذارد . بدین صورت که باعث تحریک سیستم اعصاب مرکزی ، تأثیر بر سیستم غده هیپوفیزوآدرنال ،‌ایجاد اختلالات هورمونی و عدم سلامت می شود و هنگامی که باعث کاهش شنوایی شود ، شخص نمی تواند به راحتی با افراد اجتماع ارتباط برقرار کند و این خود باعث کاهش کیفیت زندگی و سلامت روانی او می شود و باری را بر دوش اجتماع و جامعه می گذارد.

تحقیقات نشان می‌دهد که از دست دادن شنوایی بیشتر در جوامع صنعتی دیده می‌شود.صدا‌های شدید کوتاه مدت در انسان باعث ناشنوایی موقت می‌شود

ولی اگر انسان در معرض صداهای بلند ، برای مدت طولانی تری قرار گیرد ناشنوایی دائم پیش می‌آیدو صدایی برابر ۹۰ دسی‌بل روی سیستم عصبی تاثیر می‌گذارد. آلودگی‌های صوتی که در اطراف مناطق مسکونی موجب ناراحتی می‌گردند عبارتند از :

کارخانجات – کار‌های ساختمانی – صدا‌های ناشی از سیستم تهویه منازل –

صدای ناشی از حمل و نقل (صدای موتور هواپیما ، بوق اتومبیل سر و صدای داخل منازل مثل صدای تلویزیون و جاروبرقی و ….) نیز حایز اهمیت هستند .

اثرات آلودگی صوتی:

آزمایشات نشان می‌دهند که صدایی به شدت ۱۶۰-۱۵۰ دسی‌بل برای بعضی حیوانات کشنده و مرگبار است. این حیوانات قبل از مرگ به تشنجات موضعی ، فلج و رعشه دچار می‌گردند. در انسانها رنگ‌پریدگی و بالارفتن فشارخون از اثرات آلودگیهای صوتی است. صدا‌های مداوم عکس العملهایی را در بدن ایجاد می‌نماید از جمله انقباض رگها بیشتر می‌گردد ودرجه حرارت بدن نیز کاهش می یابد و این حالت پس از قطع صدا هم ادامه دارد. بدن انسان در خواب نیز به محرکهای صوتی پاسخ می‌دهد بدون اینکه فرد از خواب بیدار شود. (ضربان قلب و حالات ماهیچه‌ها تغییر می‌کند)

ندا ملااصغری زاده گرایش ناشنوا