برچسب: آموزش کم شنوایان

نوشته : ثمینه باغچه بان (پیرنظر)

از سال 1303 یعنی از آغاز کادر دبستان ناشنوایان باغچه بان ، تکیه اصلی بر آموختن زبان و گفتار و اصلاح تلفظ بود و در آموزش ” روش آزاد ” بکار میرفت. در آن سالهایی که شاگردان ناشنوا در امتحان های نهایی دوره دبستان شرکت نمی کردند ؛ این آزادی موجود بود که به فراخور توانایی ها و نیاز شاگردان ، در متن مواد برنامه های درسی مطالبی که آموختن آنها برای آماده ساختن این شاگردان برای ورود به اجتماع و زندگی ارزشمندتر بود ، گنجانده و تدریس شود. از این رو مثلاً مطلب های تاریخ ، جغرافیا ، علوم و ریاضی با آنچه که مربوط به زندگی شاگردان بود هماهنگ می شد.

شاگردان ما شاید سال جلوس فلان شاه و یا پایان جنگهای خوش فرجام و یا بد فرجام قرن های پیش را نمی دانستند. ولی تا حد امکان در جریان گذران سیاسی کشورمان و آنچه که در جهان می گذشت ، بودند. به یاد دارم روزی گروهی از مسیونرهای آمریکایی که فارسی می دانستند برای بازدید به مدرسه آمده بودند. پیشرفت و توانایی شاگردان در درسهای گوناگون آفرین آنها را برانگیخته بود.